درباره ی ما
دبیرستان فرزانگان حضرت زینب(س)
تعدادي از گياهان داراي توانايي طبيعت براي جذب فلزاتي مانند نيکل، کادميوم و روي و همچنين انباشت آن‌ها در برگ و ريشه‌هايشان هستند.
سال‌هاست که دانشمندان در حال کندوکاو چنين گياهاني موسوم به «فوق‌انباشت‌کنندگان»براي برطرف‌کردن آلودگي هستند.
با اين حال، تاکنون انباشت‌کنندگان طلا شناخته‌شده نبوده‌اند، زيرا طلا به آساني در آب حل نمي‌شود و بنابراين هيچ راه طبيعي براي گرفتن اين ذرات از طريق ريشه اين گياهان وجود ندارد.
به گفته کريس اندرسون از دانشگاه ماسي نيوزيلند، تحت شرايط شيميايي خاصي، مي‌توان حل‌پذيري طلا را اعمال کرد.
اين فناوري چنين عمل مي‌کند: بايد ابتدا گياهان داراي رشد سريع مانند خردل، آفتابگردان يا تنباکو را پيدا کرد که داراي انبوه برگي بالاي زمين باشند.
اين گياه را بايد در خاکي که حاوي طلاست کاشت. انباشت‌هاي اتلافي يا پس‌مانده‌هاي احاطه‌کننده معادن طلاي قديمي مکان مناسبي براي انجام اين عمل هستند.
استخراج معدن به روش معمول 100 درصد طلا را از مواد معدني استخراج نمي‌کند و مقداري از اين مواد اتلاف مي‌شوند.
زماني که اين گياهان به ارتفاع کامل خود مي‌رسند، بايد ماده شيميايي وارد خاک کرد که طلا را قابل حل مي‌کند.
هنگامي که گياه به درون خاک نفوذ و آب را از خلال روزنه‌هاي ريز حاضر بر روي برگهايش جذب مي‌کند، آب طلا را از خاک جذب کرده و آن را در توده زيستي‌اش انباشت مي‌کند. گام بعدي در واقع برداشت طلاست.
طلاي يافت‌شده در گياهان نانوذره هستند و بنابراين پتانسيلي عالي براي صنعت شيميايي به شمار مي‌آيد.
اين صنعت از نانوذرات طلا به عنوان کاتاليزور‌هايي براي واکنش‌هاي شيميايي بهره مي‌برد.
مواد شيميايي دخيل در حل‌پذيري طلا همچنين گياهانه را ترغيب مي‌کنند که ساير آلاينده‌هاي خاک از قبيل جيوه، آرسنيک و مس را نيز جذب کنند.
اين مواد آلاينده‌هاي معمول در اتلافات معدن هستند که مي‌توانند براي انسان‌ها و محيط خطرآفرين باشد.
اندرسون هم‌اکنون در حال همکاري با محققاني از اندونزي جهت طراحي سيستم پايداري براي معدن‌چي‌هاي طلاي در مقياس کوچک است که از اين تکنيک
براي کاهش آلودگي جيوه ناشي از فعاليتشان استفاده کنند.
منبع www.kanoon.ir
نظرات ارسال شده